رسانه تاب آور چیست؟
در این مطلب درباره چگونگی ایجاد یک کسب و کار رسانه ایِ تاب آور با شما صحبت خواهیم کرد. امید است برای علاقمندان به این موضوع مفید و مؤثر باشد.
رسانه تاب آور چیست؟
کاری از کارگروه مترجمین رسانه تاب آوری اجتماعی ایران
صنعت رسانه یک محیط تجاری و چه بسا مبتنی بر کسب و کار است که با تغییر و تحولات پیدرپی و سریعِ رویکردهایی که اتخاذ می کند، فراز و نشیب های گوناگونی را شکل می دهد.
یک عنصر کلیدی که باعث موفقیت سازمانهای رسانه ای می شود، انعطاف پذیری و تاب آوری آنهاست. باید بررسی کنیم که چگونه سازمانهای رسانه ای می توانند فراز و نشیب های این صنعت را مدیریت کنند و با هرگونه شکست و یا ورشکستگی مقابله کنند؟ چگونه آنها می توانند پس از بحران به حالت عادی قبل بازگردند و از بحران هایی که تجربه نموده اند درس بگیرند؟
موفق ترین سازمانهای رسانه ای، رکوردهای انعطافپذیری های خاصی را در برهه های مختلف در تاریخچه عملکردیِ خود ثبت نموه اند.
در شراطی که هنوز تحقیقات زیادی در این زمینه انجام نشده است، اما با این وجود میتوانیم چند ویژگی کلیدی سازمانهای رسانه ایِ انعطافپذیر (تاب آور) را شناسایی و عنوان کنیم:
رسانه تاب آور چیست؟
تعدادی از پارامترهای توانمندی و شایستگی های یک کسبوکار انعطافپذیر موفق شامل موارد ذیل می گردد که عبارتند از:
- توانایی رویارویی با ریسک و متقابلاً تمایل به پذیرشِ ریسک به عنوان بخشی از بازی.
- سطح خاصی از تحرکات (و چه بسا بازیگوشی های) یک رسانه هنگام درگیر شدن در صنعت می تواند همراه با طنز باشد.
- شبکه ای قابل اعتماد از شرکا و برقراری روابط در داخل و خارج از صنعت رسانه.
- تدوین یک چارچوب و فرهنگ سازمانی قوی که مهارتها و شایستگیهای فوق الذکر را تقویت میکند و به عنوان زیربنای حرکتی نیروهای آن سازمان رسانه ای محسوب شود.
- برخی از مهارت ها و استعدادهای بسیار خاص در سازمان که در کیفیتِ سرویس ها و محصولات قابل ارائه آن سازمان مبتنی بر خلاقیت بوده و در هر زمانی، جذابیت خاص خودش را برای آن بازار کار داشته باشد.
- علاوه بر این موارد ذکر شده، سازمانهای تاب آور می توانند اهدافی واقع بینانه را با سطح معینی از تعصباتِ خوش بینانه و مثبتِ حرفه ای به خوبی تعریف و تلفیق کنند.
- آنها همچنین یک سیستم اعتقادی و باورمند بسیار قوی ایجاد می کنند که محصولات، خدمات قابل ارائه و مجموعاً کسب و کار آنها ارزش معناداری برای گروه های هدفشان و کارمندانشان پیدا می کند.
آخرین مورد که به اندازه خود حائز اهمیت می باشد این است که چنین شرکت هایی، مایل به بداهه سازی حرکتی هستند. آنها به دنبال یافتن راه حل ها یا راهکارهایی کامل و نهایی نیستند، اما با داشتن یک راه حل قابل اجرا موافق هستند: آنها بیشتر بر روی فرصت ها متمرکز هستند و راه های خلاقانه ای برای پرداختن به آنها (فرصت ها و فرصت سازی ها) پیدا می کنند.
مشروح خبر در رسانه تاب آوری اجتماعی ایران